Συνέντευξη || Βασίλης Τραϊφόρος Η μνήμη συνοδηγός στη ζωή και την τέχνη

 Γράφει - παρουσιάζει, η Ζωή Βουζίκα 

Υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους μοιάζει με γέφυρα, οδηγώντας τους να πατούν με το ένα πόδι στο χθες και με το άλλο στο αύριο. Ο Βασίλης Τραϊφόρος είναι ένας από αυτούς. Ηθοποιός, συγγραφέας και ποιητής, με ρίζες βαθιά δεμένες στην ιστορία της ελληνικής Τέχνης, αλλά με βλέμμα που αναζητά συνεχώς το νέο. Ανιψιός της Σοφίας Βέμπο και του Μίμη Τραϊφόρου, μεγάλωσε ανάμεσα σε στίχους και χειροκροτήματα, όμως διάλεξε να σταθεί με τη δική του φωνή, σελίδα τη σελίδα, ρόλο τον ρόλο, στίχο τον στίχο.

Βασίλης Τραϊφόρος Η μνήμη συνοδηγός στη ζωή και την τέχνη

Στο πρόσωπο και στη φωνή του Βασίλη Τραϊφόρου κουβαλιούνται μνήμες και ιστορίες που διασταυρώνονται με την Ιστορία του τόπου. Ανιψιός της Σοφίας Βέμπο και του Μίμη Τραϊφόρου, μεγάλωσε ανάμεσα σε στίχους, μελωδίες και θεατρικά φώτα, για να χαράξει όμως το δικό του μονοπάτι: αυτό του ηθοποιού, του συγγραφέα και του ποιητή.


Μεγάλωσε στον Πειραιά, σπούδασε οικονομικά, εργάστηκε χρόνια στον τραπεζικό χώρο, αλλά η Τέχνη ποτέ δεν έπαψε να τον διεκδικεί. Από το σανίδι μέχρι τη σελίδα, από τις βιογραφίες και τις θεατρικές διασκευές μέχρι την ποίηση, ο Βασίλης Τραϊφόρος δίνει φωνή σε έναν κόσμο που κινείται αδιάκοπα, ρίχνοντας ουσιαστικές ματιές στο παρελθόν ενώ παράλληλα διαμορφώνει δρόμους του σήμερα.
Η μνήμη παραμένει πάντα συνοδηγός, φωτίζοντας τη διαδρομή και εμπνέοντας κάθε νέα δημιουργία.

Παρακάτω σας δίνουμε μία '' γεύση '' του Βασίλη Τραϊφόρου μέσα από τις ερωτήσεις που θα ανοίξουν τη συζήτηση και θα την συνεχίσουν σήμερα το βράδυ στο μουσικό μας ραδιοφωνικό ταξίδι :

- Βασίλη, τι σημαίνει για σένα «κληρονομιά» όταν πρόκειται για δύο τόσο εμβληματικούς θείους όπως ο Μίμης Τραϊφόρος και η Σοφία Βέμπο; Πώς επιλέγεις τι να «διατηρήσεις» και τι να αφήσεις να εξελιχθεί στη μνήμη;

Βασίλης : Βαριά ευθύνη η ‘κληρονομιά’ άμα καταλάβεις την σημασία της. Σκοπός ζωής μου είναι να μπορέσω να μεταδώσω στις επόμενες γενιές τις προσφορές τους στο θέατρο, το τραγούδι αλλά ιδιαίτερα στην Ελλάδα.

- Όταν γράφεις διασκευές θεατρικών έργων ή ποιήματα, σε ποιο βαθμό αισθάνεσαι ότι «συνομιλείς» με τους προγόνους σου (με το πνεύμα των θείων σου) και πού αρχίζει το προσωπικό, αυτό που ανήκει αποκλειστικά σε σένα;

Βασίλης : Δύσκολο έργο. Φθάνει στην ιδέα της «ιεροσυλίας» να ακουμπάς τέτοια έργα και τέτοιους συγγραφείς, αν πρώτα δεν τους σεβαστείς βαθιά. Τα βρήκα σε σκόρπια φύλα με πολλές ελλείψεις από την φθορά του χρόνου. Όμως σκέφτηκα πως είναι και ιερή υποχρέωση μου να τα διατηρήσω. Με απόλυτο σεβασμό τα δούλεψα και τώρα μπορούν να σταθούν σε κάθε βιβλιοθήκη και να ανεβούν στην σκηνή.

- Υπάρχει κάποια εμπειρία που έζησες ως ηθοποιός, επί σκηνής ή κατά τη διάρκεια πρόβας, η οποία σου αποκάλυψε κάτι καινούργιο για εσένα, κάτι που δεν μπορούσες να προβλέψεις ότι θα μάθεις;

Βασίλης : Ναι. Όταν έπαιξα για πρώτη φορά στο θέατρο ΒΕΜΠΟ το 1999, στην υπόκλιση, με πιάσανε ασταμάτητα κλάματα, διότι ένοιωσα έντονα την θετική παρουσία των θείων μου. Κάτι σαν λύτρωση, που πριν πολλές δεκαετίες δεν μου επέτρεψαν να γίνω ηθοποιός.


- Πώς διαχειρίζεσαι την αντίληψη του κοινού όταν σε βλέπουν ως «τον ανιψιό της Βέμπο / Τραϊφόρου» . Υπάρχει πίεση, ευθύνη ή και ελευθερία που σου δίνει αυτό το «βαρύ όνομα»;

Βασίλης : Ευθύνη χωρίς αμφιβολία. Όμως η μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου και στο βιβλίο μου « ΤΡΑΙΦΟΡΟΣ -ΒΕΜΠΟ της Ελλάδος παιδιά» εκδόσεις ΑΛΚΥΩΝ, που είναι στην 6η έκδοσή του, αλλά και η προσέλευση σε θεατρικές παραστάσεις όπως αυτή που παίζουμε με την Θ. Παπαθωμα, εμένα, τον Τ. Χρυσόπουλο και την Χ. Στεφανάκη στο τραγούδι, στο θέατρο CORONET με τον τίτλο « Σ.ΒΕΜΠΟ η μεγάλη Ελληνίδα », μου δίνει το μήνυμα, ότι το κοινό ‘’διψάει’’ να μάθει σελίδες της Ιστορίας μας. Και ιδιαίτερα οι νέες γενιές.

- Αν σε έπαιρνα μαζί μου στο μέλλον, ποιο πρότζεκτ ή ιδέα νιώθεις ότι ακόμη δεν έχεις προσπαθήσει αλλά θα ήθελες πολύ να επιχειρήσεις. Κάτι που να συνδυάζει το θέατρο, την ποίηση και τη συγγραφή ίσως και γιατί τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή γι’ αυτό.

Βασίλης : Το μεγάλο όνειρο μου είναι να γίνει η ζωή της ΒΕΜΠΟ και του ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ μια κινηματογραφική ταινία , κάποιο σήριαλ. Σημειώστε ότι αρχές του 1978 είχαν συμφωνήσει με το Χόλυγουντ να γίνει μια ταινία, αλλά ο ξαφνικός θάνατος της Σοφίας 10/03/1978 το ματαίωσε…. 

- Ποιητής σημαίνει πάντα να στέκεσαι λίγο πιο ευαίσθητα απέναντι στον κόσμο. Πώς βλέπεις σήμερα την εποχή που ζούμε; Και ποια είναι η θέση της τέχνης μέσα σε αυτήν την αβεβαιότητα;

Βασίλης : Όλες οι μορφές Τέχνης και Πολιτισμού θέλουν ελεύθερα , ανεξάρτητα μυαλά για να προσφέρουν ποιότητα ζωής στο κοινό. Αυτό δυστυχώς δεν είναι αρεστό και συνεχώς βλέπουμε γύρω μας τον σκληρό πόλεμο που γίνεται στις Τέχνες και τον Πολιτισμό. Σημειώστε πως είμαστε το μοναδικό κράτος που δεν έχει Θεατρικό Μουσείο… Τι άλλο…


Η συνέχεια ....
Αυτά και άλλα πολλά θα τα ξεδιπλώσει ο ίδιος απόψε το βράδυ, μιλώντας για τα σχέδια, το μέλλον αλλά και τον Βασίλη Τραϊφόρο επί σκηνής της ζωής του

Στις Χρονοροές, με τον Βαγγέλη Βαλάση & την Ζωή Βουζίκα ζωντανά στο ραδιόφωνο, θα ταξιδέψουμε μαζί του από το χθες στο σήμερα και στο αύριο που έρχεται.

🎙️ Συντονιστείτε – απόψε το βράδυ, μην το χάσετε! στις 21.00 www.xoani.eu 

Κερασμένο 🎵
🎵






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Οι Φωνές που Δίνουν Ρυθμό στη Μουσική Σου!"

Μια διαδρομή χωρίς χάρτη || Εσωτερικοί μονόλογοι

Πρωτομαγιά○ Κάθε άνοιξη και ένα σημείωμα || by Zeta Victory